Hebbe hebbe
Alweer een jaar voorbij gegaan; was het een leuk en interessant jaar? Of viel het dit jaar tegen? Hebben we onze doelen bereikt die we vorig jaar voor ogen hadden? Of hebben we nog meer doelen erbij geplakt dan haalbaar is? Hebben we het rustiger aan gedaan dit jaar of hebben we weer geprobeerd om zoveel mogelijk te doen in een veel te kort tijdsbestek? Hebben we de verwende kwast uitgehangen of hebben we alles kritisch bekeken en weloverwogen gedaan? Hebben we geconsumeerd wat we wilden consumeren? Hebben we weer veel materieel verzameld dit jaar? En misschien voor velen nog belangrijker; hebben we weer een boel contacten verzameld op de vele social networksites die ons door onze neus geduwd worden? Hebben we als werknemers wel goed en doordacht ons werk gedaan? Of hebben we in de baas z’n tijd ons laten verleiden door een spelletje Wordfeud? Hebben we dit jaar geprobeerd om meer naar ons hart te luisteren? Hebben we ook dit jaar weer het belang van onze gezondheid ingezien? En hebben we daar naar geleefd? Hebben we veel nagedacht dit jaar? Of hebben we er gewoon op los geleefd? Hebben we veel geleerd dit jaar?
Maar misschien het allerbelangrijkst van alles: hebben we nog naar elkaar omgekeken? Hebben we gezien en/of gehoord dat sommige kennissen, vrienden en/of familieleden het iets moeilijker hadden dit jaar? Op welk gebied dan ook. Misschien zelfs veel moeilijker. Waren we geinteresseerd in hun situatie? Of trokken we onze neus er voor op. Hebben we niet alleen maar gevraagd hoe het met ze ging, maar hebben we ze ook daadwerkelijk geholpen? Hebben we gedurende het hele jaar nog naar ze omgekeken om te kijken of ze het nog zouden redden en of ze nog op een of andere manier hulp nodig hadden? Of belden we ze simpelweg op om ze te feliciteren met hun verjaardag en om aan te kondigen dat het feestje van jouw eigen verjaardag op die en die dag zou plaatsvinden? Of hadden we het veel te druk met ons eigen drukke en gehaaste materialistische bestaan?
Sommigen onder ons hebben het dit jaar en misschien zelfs ook de vorige jaren, niet druk met het verzinnen van een uitgebreid kerstdiner. Sommigen onder ons, al zouden ze nog zo graag willen, zouden dat zelfde kerstdiner wegens gezondheidsredenen niet eens tot zich kunnen nemen. Sommigen onder ons zijn ook dit jaar niet naarstig op zoek naar onzinnige kerstkadootjes. Sommigen onder ons hebben misschien zelfs de sieraden van een erfenis moeten verkopen om aan een beetje geld te komen om ‘s avonds te kunnen eten. Er zijn er zelfs die onder deze omstandigheden zelf anderen nog helpen en hun laatste dubbeltje zelf aan iemand anders geven omdat hun hart dat zegt te doen. Of zeggen we misschien: ‘we hebben al gegeven aan het goede doel dit jaar’? Vinden we niet dat we ons er op die manier te gemakkelijk van af brengen? Zouden we onszelf niet prettiger voelen áls je iemand écht helpt? Zou dat niet het allermooiste gevoel zijn? Of zou het prettiger voelen als we zelf lekker drie keer per jaar op vakantie gingen, dagelijks lekker gingen sjoppen voor de allergrootste tv op de aardbol en alles konden eten en drinken wat maar los en vast zat, wetende dat die betreffende kennis, vriend of famililid het heel moeilijk heeft; ziek is, in grote financiële moeilijkheden verkeert of zelfs vereenzaamd is. Vinden we doneren aan een of ander goed doel (vaak liefst zo ver mogelijk van Nederland verwijderd) misschien veiliger en makkelijker dan naar iemands verhaal luisteren en hen écht helpen?
Hebben we er wel eens over nagedacht hoe wij ons zouden voelen als we zelf in een dergelijke situatie zouden geraken? Zouden wij zelf dan ook geholpen willen worden? Zouden wij het dan ook fijn vinden als er aandacht aan ons geschonken zou worden en naar ons geluisterd zou worden? Hoe zouden wij het dan vinden als de rest van de wereld het te druk (wie weet met wat) zou hebben voor ons? Zouden wij niet tegen onszelf zeggen: ‘is elkaar helpen niet het allerbelangrijkste aspect in het leven’? Zou het daar niet allemaal om moeten draaien in het leven; om elkaar denken in plaats van altijd maar aan ons zelf?
Weet je wat het allermooiste is? Het is nog niet te laat om elkaar te helpen! Elke dag is er een nieuwe dag! En onthoud: aardig tegen elkaar doen, houdt niet altijd in vragen hoe het met iemand gaat! Alleen om het maar gevraagd te hebben. Iemand opbellen en de ‘geintereseerdeling’ uithangen (om puntjes voor jezelf te scoren), heeft ook geen nut als je niet van plan bent diegene ook ergens mee van dienst te zijn. Denk het komend jaar wat meer aan je medemens in plaats van aan je eigen welzijn.
En natuurlijk zijn er genoeg mensen die hun leven wat dat betreft wel in balans gebracht hebben, doordat ze genieten van wat ze hebben en opmerkzaam genoeg zijn om mensen uit hun omgeving ergens mee te helpen. En voor deze kerst en oud-en-nieuw; (in plaats van het geeikte, vrijwel nietszeggende kerstkaartje te sturen) misschien geeft het ons een voldaner gevoel als we eens meer interesse tonen in iemand anders; of we die nu wel of niet kennen. Laten we die kennis, vriend of familielid die behoeftig is bijvoorbeeld een klein voedselpakketje geven of sturen, zodat ze ook iets extra’s te eten hebben. Of we kunnen simpelweg aanbieden om een boodschap te doen als het bijvoorbeeld om een zieke gaat. Of gewoon eens oprecht aandacht schenken aan iemand. Het zijn allemaal kleine moeites die voor een heleboel van ons een gróte moeite blijken te zijn. En natuurlijk is genieten van het leven ons goed recht; maar is het niet zo dat we soms té veel willen?
Niets is vanzelfsprekend!
Dear Celesta:
It was interesting reading your new post (so your previous ones). I agree with what I think you mean: if we look carefully on helping others, we would be helped ourselves… so now it is time to evaluate the year going by and to improve in the coming year. In that sense, my best wishes for you and your family. Happy Christmas!