Ik heb een octopus gebaard…
In geen miljoen jaar had ik ooit gedacht dat ik een octopus op de wereld zou zetten.
Je weet wel; zo’n ding met tachtig armen en benen, of zijn het alleen armen, of alleen benen? Geen idee!
’t Ding is in staat om een miljoen dingen tegelijk doen. Zoals tanden poetsen en hun sokken aantrekken terwijl ze ook nog eens een volledig veganistisch diner bereiden.
En terwijl hij dat allemaal doet, ook nog eens tien verschillende realistische kunstwerken tekent en schildert met al z’n handen en voeten in het rond slingerend.
Allemaal tegelijkertijd. Op hetzelfde moment. Alles tegelijk.
Maar wat ie ook kan, is op de een of andere manier, vergeten waar hij (of zij) z’n/d’r telefoon heeft gelaten, terwijl ze die letterlijk in hun hand vasthoudt. Want multitasking is eigenlijk gewoon chaos met goede PR.
Zoals je waarschijnlijk al kon raden, was de daadwerkelijke bevalling een hel van een hel. En terug.
Ik ben nog steeds bezig met een boek hierover. Of beter gezegd, ik ben het nu in het Engels aan het vertalen.
Zelf. Dus het duurt even.
Best lang, zo blijkt.
Om het ultra kort te houden: de Ripley’s-gang heeft veel geluk dat ze die octopus in hun ‘Believe It Or Not’-boek hebben gezet. Anders hadden ze nu een boek met een groot, leeg stuk waar ‘iets bijzonders’ had moeten staan.
Nou, nu kan je dit even lezen (als je interesse hebt).
